IPUINA. AMETSAK APURTZEN DITUEN MAKINA.

Amaia eta Iker egun batzuk barru beste leku batera joan behar ziren bizitzera. Triste samar zeuden. Baina bertan aitona bat zeukaten.

Ez zuten aitona bat ere ez ezagutu eta hau beraien aukera bikaina zen! Baina oraindik zalantzan zeuden, ez zekiten merezi bazuen betiko lagunak eta ikastola uztea, aitona soso eta aspergarri bategatik aldatzea. Baina sosoa eta aspergarria zela ez zuten oraindik ziurtatu, ikusi izango bazuten zelako aitona martxosoa zeukaten, hitz horiek  berehala erretiratuko zituzten!

Heldu zirenean umeek aitona ezagutu nahi zuten eta, eta familia osoa aitonaren etxera abiatu zen.

-Kaixo aitona!- esan zuten umeek lotsarik gabe.

- Zelako biloba politak dauzkadan! Nola du izena bikotetxo honek?- galdetu zuen aitonak.

-Nik Amaia dut izena eta nire neba Iker deitzen da.

Umeak aitonarekin geratu ziren arratsalde osoan, gurasoek etxe berria prestatu beharra zeukaten.

Gurasoak joandakoan, aitonak hauxe esan zuen:

-Benetako abentura bat bitzeko prest zaudete?

-Baaaaaaiii- erantzun zuten Amaiak eta Ikerrek batera.

-Zer? Ez dut entzuten! Altuago!-jarraitu zuen aitonak.

-BAAAAAAAAAIIIIIIIIIIIIIIIIIIII- oihukatu zuten umeek.

-Hauxe izango da gure abentura: Munstro beltz bat bizi den kobazulo batera joango gara.

Ibili eta ibili aritu ziren kobazuloa aurkitu arte. Kobazuloan sartzerakoan ez zen ezer gertatzen, baina geroago soinu bitxi samarrak entzuten hasi ziren. Umeak ikaratu egin ziren, eta askoz gehiago munstroa ikusi zutenean.

-Ez ikaratu mesedez -esan zuen munstro beltzak, umeak lasaitu nahian.  Munstroak azaldu zien nola berak ez zuen ezer txarrik egingo, bakarrik norbaitekin egon nahi zuela. Hitz eta hitz egon ziren lokartu arte.

RING RING- esnagailua zen. Umeak konturatu egin ziren dena amets bat izan zela eta oso triste jarri ziren.

Altxatu zirenean ikusi zuten munstro ona beraien gelan. Susto itzela hartu zuten biek!

Munstroak zera azaldu zien:

-Jende askok pentsatzen du benetan bizi izan dituen abenturak amets bat bakarrik izan direla. Trastu nazkagarri hauei esker- esnagailuari seinalatuz.

Aitona eta umeak autoaren barruan sartu egin ziren, eta etxez etxe joan ziren esnagailuak lapurtzen. Polizia zuten atzetik baina gehiago merezi zuen beraien bizitzak arriskuan jartzeak eta jendeari abenturak bizitzen uzteak.